پیام دکترفیروزنادری به سال جهانی نجوم
هرچند 19 روزازآغازسال جهانی نجوم گذشته است امادوست داشتم شماهم پیام دکترنادری رابخوانید ولذت ببرید.
فضا به مثابه ابزاری برای صلح
فضا متعلق به همه مردم جهان است.این نکته بسیار مهمی است که باید در ذهن همه مردم جهان جا باز کند. من بیشتر اوقات می‌کوشم برای مردم جلسات گفتگو یا سمینارهایی بگذارم و معمولا در این جلسه‌های سخنرانی یکی از نقاط کلیدی که به آن اشاره می‌کنم و تقریبا در همه سخنرانی‌ها نیز آن را تکرار می‌کنم، نمایش اسلایدی است که 2 تصویر پیاپی را نشان می‌دهد. در یکی از این تصاویر مردم عکسی از سیاره زمین را می‌بینند که فضا نوردان ماموریت‌های آپولو آن را گرفته‌اند.
در این تصویر زمانی که به زمین نگاه می‌کنید کره‌ای زیبا و آبی رنگ را می‌بینید که ابرهای سپید بخش‌هایی از آن را پوشانده‌اند. شما در این تصویر یک زمین می‌بینید، زمینی واحد بدون هیچ خط و مرزی و همان طور که واقعا وجود دارد. با دیدن این تصویر به این فکر می‌افتیم که با سیاره‌ای یکپارچه مواجهیم که مهد زندگی و تمدن بشر است.
بلافاصله پس از این تصویر نقشه‌ای از یکی مناطق بحرانی سیاره زمین مانند خاورمیانه را نشان می‌دهم.
در تصویردیگری شما مردمی را می‌بینید که خودشان را به خاطر تفاوت‌های اجتماعی، سیاسی، فرهنگی، مذهبی و نژادی از هم جدا کرده‌اند. ما خودمان همه این جدایی‌ها را به وجود آورده‌ایم و تمام آنها ساخته و پرداخته ذهن ما و مصنوعی است.
زمانی که ما در اندیشه این تفاوت‌ها غرق می‌شویم، تنها چیزی که باقی می‌ماند اختلاف‌های غیراساسی است و فقط تفاوت‌ها را می‌بینیم، اما هنگامی که از دور به این سیاره می‌نگریم این تفاوت‌ها رنگ می‌بازد و زمینی را می‌بینیم که خانه همه ماست. همان طور که قبلا هم گفته‌ام اگر زمانی ما به مریخ یا گوشه دیگری از کیهان سفر کنیم، به نام انسان و بشر این کار را انجام خواهیم داد و نه به عنوان فردی، ایرانی، چینی، آمریکایی یا فرانسوی.
من مطمئنم اگر جایی در کیهان تمدنی هم وجود داشته باشد، آنها نیز به همه ما به عنوان انسان نگاه خواهند کرد نه افرادی از کشورهای مختلف. آنها ما را با وجود اختلاف‌هایمان به عنوان یک کل خواهند شناخت و این مساله مهمی است که در ذات تحقیقات فضایی نهفته است.
بگذارید مناسبت این سال فرصتی باشد برای جشن گرفتن اشتراکاتمان به جای جنگیدن بر سر تفاوت‌هایمان. من سازمان‌هایی مانند «منجمان بدون مرز» را که تعدادی از ایرانیان خردمند نیز در شکل‌دهی آن موثر بوده‌اند، تحسین می‌کنم. آنها این ایده را در ذهن می‌نشانند که فارغ از این که از کجای جهان به آسمان نگاه کنیم از تهران، واشنگتن، بمبئی، کراچی، آتن یا نیکوزیا همه یک آسمان را بر فراز سر خود می‌بینیم. مثل این که ما در اتاق‌های مختلف یک خانه زندگی می‌کنیم، اما در نهایت همه در یک خانه‌ایم و یک سقف بر فراز سر ما قرار دارد. ما نمی‌توانیم اتاقی را به آتش بکشیم بدون آن که تمام خانه غرق آتش شود. بیایید همه در سال جهانی نجوم گردهم جمع شویم و آن را به سال جهانی صلح بدل کنیم.
در این تصویر زمانی که به زمین نگاه می‌کنید کره‌ای زیبا و آبی رنگ را می‌بینید که ابرهای سپید بخش‌هایی از آن را پوشانده‌اند. شما در این تصویر یک زمین می‌بینید، زمینی واحد بدون هیچ خط و مرزی و همان طور که واقعا وجود دارد. با دیدن این تصویر به این فکر می‌افتیم که با سیاره‌ای یکپارچه مواجهیم که مهد زندگی و تمدن بشر است.
بلافاصله پس از این تصویر نقشه‌ای از یکی مناطق بحرانی سیاره زمین مانند خاورمیانه را نشان می‌دهم.
در تصویردیگری شما مردمی را می‌بینید که خودشان را به خاطر تفاوت‌های اجتماعی، سیاسی، فرهنگی، مذهبی و نژادی از هم جدا کرده‌اند. ما خودمان همه این جدایی‌ها را به وجود آورده‌ایم و تمام آنها ساخته و پرداخته ذهن ما و مصنوعی است.
زمانی که ما در اندیشه این تفاوت‌ها غرق می‌شویم، تنها چیزی که باقی می‌ماند اختلاف‌های غیراساسی است و فقط تفاوت‌ها را می‌بینیم، اما هنگامی که از دور به این سیاره می‌نگریم این تفاوت‌ها رنگ می‌بازد و زمینی را می‌بینیم که خانه همه ماست. همان طور که قبلا هم گفته‌ام اگر زمانی ما به مریخ یا گوشه دیگری از کیهان سفر کنیم، به نام انسان و بشر این کار را انجام خواهیم داد و نه به عنوان فردی، ایرانی، چینی، آمریکایی یا فرانسوی.
من مطمئنم اگر جایی در کیهان تمدنی هم وجود داشته باشد، آنها نیز به همه ما به عنوان انسان نگاه خواهند کرد نه افرادی از کشورهای مختلف. آنها ما را با وجود اختلاف‌هایمان به عنوان یک کل خواهند شناخت و این مساله مهمی است که در ذات تحقیقات فضایی نهفته است.
بگذارید مناسبت این سال فرصتی باشد برای جشن گرفتن اشتراکاتمان به جای جنگیدن بر سر تفاوت‌هایمان. من سازمان‌هایی مانند «منجمان بدون مرز» را که تعدادی از ایرانیان خردمند نیز در شکل‌دهی آن موثر بوده‌اند، تحسین می‌کنم. آنها این ایده را در ذهن می‌نشانند که فارغ از این که از کجای جهان به آسمان نگاه کنیم از تهران، واشنگتن، بمبئی، کراچی، آتن یا نیکوزیا همه یک آسمان را بر فراز سر خود می‌بینیم. مثل این که ما در اتاق‌های مختلف یک خانه زندگی می‌کنیم، اما در نهایت همه در یک خانه‌ایم و یک سقف بر فراز سر ما قرار دارد. ما نمی‌توانیم اتاقی را به آتش بکشیم بدون آن که تمام خانه غرق آتش شود. بیایید همه در سال جهانی نجوم گردهم جمع شویم و آن را به سال جهانی صلح بدل کنیم.
دکتر فیروز نادری
معاون ارشد مرکز اکتشافات رباتیک فضایی ناسا
خواندم... بایدکمی فکرکنم!
سلام ابجی[قلب] قالب عوض کردم و البته باید بگم طرح خودمه [عینک]اگه دلت خواست بیا ببینش ، ببین بالاخره من یه طراح خوب میشم یا نه[سوال][سوال]
سلام بااجازه تون برای یه وبلاگ دیگه هم مطلب قراره بنویسم.اونجاهم بهم سری بزنید تشکر http://nojum86.blogfa.com
سلااااااااام خوبی؟ ممنون که خبرم کردی آخ آخ چقدر دیر رسیدم[گریه] اینقدر سرم شلوغ بود که نگو از یه طرف هم به اون یکی وبلاگم میرسم وقت میمونه مگه آپت هم خیلی قشنگ و خوندنی بود موفق باشی بای بای[لبخند][چشمک]
ابجی دوباره مزاحم شدم که بگم .... دوباره قالب عوض کردم[تعجب][قهقهه][قهقهه][خنده][قهقهه][قهقهه][قهقهه]البته اینبار به دستور ابجی بکراندو سفید کردم البته خب بهاری نیست . خب ابجی چیکار کنم که اصلا قالبی برای وبلاگ وجودنداره که حس بهار را تداعی کنه و البته منم زیادی سختگیرم[عینک][نیشخند] خواستی بیا ببین خوب شده ؟[سوال][ماچ]
مگه من از محسن می ترسم؟ وای ترسیدم
«زمینی واحد بدون هیچ خط و مرزی و همان طور که واقعا وجود دارد... ما خودمان همه این جدایی‌ها را به وجود آورده‌ایم و تمام آنها ساخته و پرداخته ذهن ما و مصنوعی است». عالی بود این بخش پیام و قابل تامل!
وقتی جهان از ریشه ی جهنم و آدم از ریشه ی عدم و سعی از ریشه ی یأس می آید وقتی که یک تفاوت ساده در حرف کفتار را به کفتر تبدیل می کند باید به بی تفاوتی واژه ها و واژه های بی طرفی مثل ( نان ) دل بست ( نان ) را از هر طرف بخوانی ( نان ) است ! ( مرحوم قیصر امین پور )
سلام ممنون که وبلاگم سر زدید.اگه نتونستم سر بزنم به خاطر امتحنا بود. راستی وبلاگتون خیلی خوبه.بازم ممنون
ممنون. ولی جوابتون قانعم نکرد. دنبالش میگردم. جوابش رو بهتون میدم. در ضمن از لوگوی استاد شجریان هم خیلی خوشم اومد. عاشق استادم...